ສິນ 227

v ສິນ 227 ຄືຂໍ້ຫ້າມຫຼືຫຼັກປະຕິບັດຂອງພຣະພິກຂຸທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າຊົງກໍາໜົດຂຶ້ນເພື່ອໃຫ້ພິກຂຸທັງຫຼາຍໃດ້ຍຶດຖືເປັນຫຼັກປະຕິບັດມີດັ່ງລຸ່ມນີ້:

1.ປາຣາຊິກ ມີ 4 ສິກຂາບົດ

2.ສັງຄາທິເສດມີ 13 ສິກຂາບົດ

3.ອະນິຍົດມີ 2 ສິກຂາບົດ

4.ນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີມີ 30 ສິກຂາບົດ

5.ປາຈິດຕີ 92 ສິກຂາບົດ

6.ປາຖິເເທດສະນິຍະມີ 4 ສິກບົດ

7.ເສຂິຍະວັດມີ 75 ສິກຂາບົດ

8.ອະນິກອນສະມະຖະມີ 7 ສິກຂາບົດ

ລວມທັງໝົດມີ 227 ສິກຂາບົດ

Ø ປາຣາຊິກ

ປາຣາຊຶກ ແມ່ນອາບັດໜັກທີ່ພິກຂຸໃດຕ້ອງ (ລະເມິດ) ເຂົ້າ ແລ້ວຈະຂາດຈາກຄວາມເປັນພິກຂຸໄປທັນທີຕ້ອງຊິກໄປສະຖານດຽວ ຖ້າຍັງຖືເພດ ເປັນພຣະພິກຂຸຢູ່,ບໍ່ສາມາດບັນລຸມັກຜົນໃດໆໄດ້ ຫ້າມສະຫວັນ,ຫ້າມນິບພານ ປຽບເໝືອນຕານຍອດດ້ວນ ບໍ່ສາມາດແຕກອອກໄປໄດ້ອີກ ແຕ່ຫາກຊິກໄປປະຕິບັດທັມຍັງສາມາດບັນລຸທັມເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ໃນບາງເທື່ອ.

1.  ປາຣາຊິກ 4

ສິກຂາບົດ1 : ພິກຂຸເສບກາມ ກັບມະນຸດ ຫຼື ສັດເດລະສານໃນທະວານທັງສາມຄື: ທະວານເບົາ,ທະວານໜັກ ແລະ ຊ່ອງປາກ ຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງປາຣາຊຶກ.

ສິກຂາບົດທີ 2: ພິກຂຸລັກເອົາສີ່ງຂອງທີ່ເຈົ້າຂອງບໍ່ໄດ້ໃຫ້ ມີລາຄາຕັ້ງແຕ່ 250 ກິບ (5 ມາສົກ) ຂື້ນໄປ ຕ້ອງປາຣາຊຶກ.

ສິກຂາບົດທີ3: ພິກຂຸເຈຕະນາຂ້າມະນຸດໃຫ້ຕາຍ ທັງນອກຄັນ ແລະ ໃນຄັນຕາຍ ຫຼື ບອກໃຫ້ເຂົາຂ້າໂຕຕາຍ ຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງປາຣາຊຶກ.

ສິກຂາບົດທີ4: ພິກຂຸອວດອຸດຕະລິມະນຸດສະທັມຫຼືຄຸນວິເສດມີແທ້ອວດຕ້ອງປາຣາຊຶກ

ກິລິຍາທີ່ລວງລະເມິດພຣະບັນຍັດປາຣາຊິກ 4 ຢ່າງໜັກຄື: ຍັງຜູ້ຕ້ອງໃຫ້ຂາດຈາກຄວາມເປັນພິກຂຸ.

Ø ສັງຄາທິເສດ

ສັງຄາທິເສດ ເປັນອາບັດແຫ່ງຄວາມເປັນອາບັດໜັກ ແຕສາມາດປົງໄດ້ດ້ວຍການຢູ່ກັມ 6 ລາຕີໃນອາບັດໝວດນີ້ ມີທໍານຽມຢູ່ວ່າ ເມືອຕ້ອງສັງຄາທິເສດແລ້ວ ຕ້ອງບອກພິກຂຸອົງອື່ນວ່າຕົນໄດ້ລະເມິດໃນສັງຄາທິເສດ ຖ້າບອກບໍ່ປົດປິດໄວ້ເທົ່າໃດວັນ ຕ້ອງຢູ່ປະຣິວາດສົດເຊີຍວັນທິປົດປິດໄວ້ຈົນຄົບແລ້ວ ຈື່ງຢູ່ກັມ 6 ລາຕິໄດ້ມີທັງໝົດ 13 ສິກຂາບົດ.

2.  ສັງຄາທິເສດ 13

ສິກຂາບົດທີ1: ພິກຂຸເຈຕະນາເຮັດໃຫ້ນໍ້າອະສຸຈິເຄື່ອນ ຕ້ອງສັງທິເສດ ຖ້າບໍ່ເຄື່ອນຕ້ອງຖຸລະໃຈ ຍົກເວັ້ນ ເຄື່ອນເອງໃນຄວາມຝັນ.

ສິກບົດທີ2: ພິກຂຸເຈຕະນາຈັບຕ້ອງຍິງດ້ວຍຄວາມກໍານັດ ຍິນດີ ຕັ້ງໃຈຈະຈັບ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ (ຍົກເວັ້ນບໍ່ເຈຕະນາຈັບຕ້ອງ).

ສິກຂາບົດທີ3: ພິກຂຸເຈຕະນາເວົ້າກຽວຢອກຍິງພາດພິງເຖິງເມຖຸນ (ການເສບກາມ) ດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກຂາບົດທີ4:ພິກຂຸເຈຕະນາເວົ້າຫລອກລໍ້ໃຫ້ຍິງມາບໍາກາມແກ່ຕົນດ້ວຍຄວາມກໍານັດຍິນດີ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ

ສິກບົດທີ5:ພິກຂຸສັກຊື່ໃຫ້ຊາຍຍິງເປັນຜົວກັນ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກຂາບົດທີ6:ພິກຂຸສ້າງກຸດຕິທີຕ້ອງໂບກສາບດ້ວຍຫຼື ດິນ ໃຫ້ເປັນທີ່ຢູ່ຂອງຕົນເອງໂດຍບໍ່ມີເຈົ້າສັດມາສ້າງຖວາຍໃຫ້ ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຂະໜາດໂດຍວັດເນື້ອທີ່ດ້ານໃນກວ້າງ 7 ຄືບ ແລະ ຍາວ 12 ຄຶບ (7 X 12 ຄຶບ).

ໂດຍຄືພຣະສຸຄົດ ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ສ້າງໃນສະຖານທີ່ໄດ້ອະນຸຍາດ ຫຼື ເຮັດເກີນຂະໜາດທີ່ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກບົດທີ7: ຖ້າກຸດຕິທີ່ສ້າງຂື້ນນັ້ນມີຄົນສ້າງມາຖວາຍ ສາມາດໃຫ້ໃຫຍ່ກວ່ານັ້ນໄດ້ ແຕ່ຕ້ອງຮັບອະນຸຍາດຈາກເຈົ້າຂອງສະຖານທີ່ກ່ອນ ຖ້າຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດຕ້ອງສັງທິເສດ.

ສິກບົດທີ8: ພິກຂຸໂກດເຄືອງ ເວົ້າຕູ່ຄວາມພິກຂຸອື່ນດ້ວຍອາບັດປາຣາຊິກໂດຍບໍ່ມີມູນຄວາມຈິງ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກຂາບົດທີ9: ພິກຂຸໂກດເຄືອງ ຊອກຫາຈັບຜິດ ພິກຂຸອື່ນດ້ວຍອາບັດປາຣາຊິກ ຕ້ອງສັງທິເສດ.

ສິກຂາບົດທີ10: ພິກຂຸຕັ້ງໃຈເພື່ອທີ່ຈະທໍາລາຍສົງນັ້ນໃຫ້ແຕກແຍກກັນເປັນສອງຝ່າຍ ເມື່ອພິກຂຸອື່ນເຕືອນບໍ່ຟັງ ພິກຂຸຕ້ອງນໍາໂຕມາໃນກາງໝູ່ສົງ ແລ້ວສວດກໍາ ໃຫ້ລະຄວາມຜິດ, ລະການປະພຶດນັ້ນ ຖ້າຍັງບໍ່ລະຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກຂາບົດທີ11: ພິກຂຸຜູ້ປະພຶດຕາມພິກຂຸຜູ້ທໍາສົງນັ້ນ ເມື່ອພິກຂຸອື່ນຫ້າມບໍ່ຟັງ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກຂາບົດທີ12:ພິກຂຸຜູ້ບອກຍາກສອນຍາກ ບໍ່ຍ່ອມຟັງຄໍາສັ່ງສອນຈາກຜູ້ໃດ ເມື່ອພິກຂຸອື່ນຫ້າມແລ້ວ ບໍ່ຟັງພິກຂຸຕ້ອງນໍາໂຕໃນກາງໝູ່ສົງ ແລ້ວສວດກໍາໃຫ້ລະການປະພຶດນັ້ນ ຖ້າຍັງບໍ່ລະ ຕ້ອງສັງຄາທິເສດ.

ສິກບົດທີ13: ພິກຂຸຄິດຮ້າຍຕໍ່ຜູ້ມີສັດທາ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ສັດທາສາສະໜາດ້ວຍການປະຈົບຄະລືຫັດດ້ວຍ ວິທີຕ່າງ ເມື່ອຖຶກສົງໄລ່ອອກຈາກວັດ ກັບຍັງຕິເຕືອນສົງ ເມື່ອພິກຂຸຫ້າມແລ້ວກໍບໍ່ຟັງ ພິກຂຸຕ້ອງນໍາໂຕມາໃນກາງໝູ່ສົງແລ້ວສວດກັມ ໃຫ້ລະການປະພຶດນັ້ນ ຖ້າຍັງບໍ່ລະຕ້ອງສັງເສດທິເສດ.

Ø ອະນິຍົດ

ອະນິຍົດແປວ່າ ບໍ່ແນ່ນອນ ເປັນອາບັດທີ່ຕັ້ງໄວ້ເລື່ອຍໆລະຫວ່າງ ອາບັດປາຣາຊິກ, ສັງຄາທິເສດ ແລະ ປາຈິດຕິຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ເພື່ອເປັນຫລັກໃນພຣະວິນັຍ ໃຊ້ເປັນກົນວິນິໄສປັບອາບັດໃນກໍລະນີ ທີ່ມີຜູ້ມາຟ້ອງຮ້ອງວ່າ ພິກຂຸ ຕ້ອງອາບັດນັ້ນໆມີ2 ສິກຂາບົດຄື:

3.  ອະນິຍົດ 2

ສິກຂາບົດທີ1:ພິກຂຸນັ່ງໃນທີ່ລັບຕາກັບຜູ້ຍິງສອງຕໍ່ສອງ ຖ້າມີຄົນທີ່ຄວນເຊື່ອຖືໄດ້ມາຟ້ອງຮ້ອງວ່າ ພິກຕ້ອງອາບັດ 3 ຢ່າງຄື: ປາຣາຊິກ,ສັງຄາທິເສດ, ແລະ ປາຈິດຕິຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຖ້າພິກຂຸຍ່ອມຮັບອາບັດໃດ ໃຫ້ປັບອາບັດນັ້ນ ຫຼື ເຂົາມາຟ້ອງເຈາະຈົງວ່າຕ້ອງອາບັດໃດ ກໍໃຫ້ສະເພາະອາບັດນັ້ນ.

ສິກຂາທີ2: ພິກຂຸນັ່ງໃນທີ່ລັບຫູກັບຍິງສອງຕໍ່ສອງ ຖ້າມີຄົນທີ່ຄວນເຊື່ອຖືໄດ້ມາຟ້ອງຮ້ອງວ່າ ພິກຂຸນັ້ນຕ້ອງອາບັດສອງຢ່າງຄື:ສັງຄາທິເສດ ຫຼື ປາຈິດຕິ ຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຖ້າພິກຂຸຍ່ອມຮັບອາບັດໃດ ໃຫ້ປັບອາບັດນັ້ນ ຫຼື ເຂົາມາຟ້ອງເຈາະຈົງວ່າ ຕ້ອງບັດສະເພາະອາບັດໃດ ກໍ່ໃຫ້ປັບສະເພາະອາບັດນັ້ນ.

Ø ນິດສະຄີຍະປາຈິດຕິ

ນິດສະຄີຍະປາຈິດຕິ ໝາຍເຖິງອາບັດປາຈິດຕິດ້ວຍສີ່ງຂອງອັນຈະຕ້ອງສະຫຼະໝາຍເຖິງສີ່ງນັ້ນເປັນນິດສະຄີ (ສີ່ງທ່ີ່ຕ້ອງສະຫຼະ) ສ່ວນທີ່ພິກຂຸຕ້ອງອາບັດປາຈິດຕີຕ້ອງສະຫຼະສີ່ງຂອງນັ້ນກ່ອນ ຈື່ງສະແດງອາບັດຕົກ. ມີ 30 ສິກຂາບົດແບ່ງອອກເປັນ3ວັກ ຫຼືບົດຄື: ຈີວອນວັກ, ໂກສິຍະວັກ ແລະ ປັດຕະວັກ ເຊີ່ງມີລາຍລະອຽດດັ່ງນິ້:

4.  ນິດສະຄີຍະປາຈິດຕີ 30

ວັກທີ1

ຈິວອນວັກມີ10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ1:ພິກຂຸເກັບຈິວອນໄດ້ແຕ່ພຽງ 10 ເທົ່ານັ້ນ ຖ້າເກັບໄວ້ເກີນ 10 ຂື້ນໄປ ຕ້ອງສັກຄີປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ2:ພິກຂຸຢູ່ໂດຍບໍ່ມີໄຕຈິວອນຜືນໃດ ຜຶນໜື່ງພຽງໜື່ງລາຕີ ຕ້ອງສັກຄິຍະປາຈິດຕິ ເວັ້ນໃນວັດທີ່ສວດສົມໝຸດຈິວະລາວິບປະສາດ ຫຼື ພິກຂຸອາພາດ ໃຫ້ຢູ່ໂດຍບໍ່ມີໄຕຈິວອນໄດ້.

ສິກຂາບົດທີ3:ພິກຂຸໄດ້ຜ້າມາເພື່ອຫຍິບເປັນຈິວອນແຕ່ບໍ່ພໍສໍາລັບຫຍິບເປັນຈິວອນໄດ້ພຽງໜື່ງເດືອນສູງສຸດ ຖ້າເກັບໄວ້ເກີນນັ້ນຕ້ອງນິດສະຄີປາຈິດຕິ ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີຄວາມຢູ່ກໍ່ຕາມ.

ສິກຂາບົດທີ4:ພິກຂຸໃຊ້ນາງ ພິກຂຸນີທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດໃຫ້ຊັກ,ຍ້ອມ ຫຼື ທຸບຈິວອນເກົ່າຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງສັກຄີຍະປາຈິດຕິ(ຈິວອນເກົ່າແມ່ນຈິວອນທີ່ນຸ່ງແລ້ວຕັ້ງແຕ່ໜື່ງຄັ້ງຂື້້ນໄປ).

ສິກຂາບົດທີ5:ພິກຂຸຮັບເອົາຈິວອນມາຈາກນາງພິກຂຸບໍ່ແມ່ນຍາດ ຕ້ອງນິສັກຄີປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ6:ພິກຂຸຂໍຈິວອນບໍ່ໄດ້ຈາກຄະຫລືຫັດຜູ້ບໍາແມ່ນຍາດ ບໍ່ຜູ້ປະວະນາໄວ້ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນຖືກໂຈນລັກ ຫຼື ຈິວອນເສຍຫາຍເຊັ້່ນ:ຖືກໄຟໄໝ້ເປັນຕົ້ນ.

ສິກຂາບົດທີ7: ໃນເວລາເຊັ້່ນນັ້ນ (ເວລາທີ່ຈິວອນເສຍ) ສາມາດຂໍໄດ້ພຽງແຕ່ຜ້ານຸ່ງຫົ່ມເທົ່ານັ້ນ ຖ້າມາຂໍເກີນນັ້ນນິສັກຄີຍະປາຈິດຕີ (ຖ້າເສຍ 3 ຜືນ ຂໍໄດ້ 2 ຜືນ ຂໍໄດ້1 ຜືນ ຖ້າເສຍຜືນດຽວບໍ່ຄວນຂໍ).

ສິກຂາບົດທີ8:ແມ່ນຄະລືຫັດທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດ ບໍ່ໄດ້ປະວະນາ ເວົ້າວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະຖວາຍແກ່ພຣະຂຸອົງນີ້ ດັ່ງນັ້ນພິກຂຸອົງນັ້ນຮູ້ຄວາມແລ້ວເຂົ້າໄປບອກໃຫ້ພວກເຂົາຮ່ວມທຶນເຂົ້າເປັນອັນດຽວກັນ ແລະ ບໍ່ຊື້ຈິວອນທີ່ດີ ແລະ ແພງກວ່າພວກເຂົາກໍານົດໄວ້ແລ້ວ ຖ້າໄດ້ມາ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕິ.

ສິກຂາບົດທີ9: ຖ້າມີຄະລືຫັດບໍ່ແມ່ນຍາດ ບໍ່ໄດ້ປະວະນາ ຫຼາຍຄົນຕ່າງກໍ່ຈະຖວາຍຈິວອນແກ່ພິກຂຸອົງດຽວພິກຂຸນັ້ນຮູ້ຄວາມແລ້ວ ເຂົ້າໄປບອກ ໃຫ້ພວກເຂົາຮ່ວມທຶນເຂົ້າເປັນອັນດຽວກັນ ແລະ ໃຫ້ຊື້ຈິວອນທີ່ດີ ແລະ ແພງກວ່າທີ່ພວກເຂົາກໍານົດໄວ້ ຖ້າໄດ້ມາ ຕ້ອງນິດສັກຍະປາຈິດຕີ.

ສິກບຂາບົດທີ10: ຖ້າມີຄົນນໍາເງິນເພື່ອເປັນຄ່າຈິວອນແກ່ພິກຂ ແລະ ໄດ້ຝາກເກັບໄວ້ກັບໄວຍະກອນ ຂອງພິກຂຸທັງຫຼາຍ ແລ້ວເມື່ອພິກຂຸຕ້ອງການຈິວອນໂດຍເຂົ້າບອກໃຫ້ເຂົາຈັດຫາຈິວອນໃຫ້ສູງສຸດ ສາມາດເຂົ້າໄປບອກເຂົາໄດ້ 3 ຄັ້ງ ຖ້າບອກຄົບ 3 ຄັ້ງແລ້ວຍັງບໍ່ໄດ້ຈິວອນ ແລະ ສາມາດໄປຢືນພໍໃຫ້ເຫັນໜ້າຄົບແລ້ວຍັງບໍ່ໄດ້ຈິວອນມາ ຕ້ອງໄປບອກໃຫ້ເຈົ້າຂອງເງິນນັ້ນໃຫ້ເຂົາເອົາເງິນຄືນ ແຕ່ຖ້າພິກຂຸພະຍາຍາມທວງຖາມ ຫຼື ຢຶນເກີນກໍານົດນັ້ນ ຖ້າໄດ້ມາ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ວັກທີ2

ໂກສີຍະວັກມີ10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ11: ພິກຂຸໃຊ້ຂົນຈຽມປະສົມກັບເສັ້ນໄໝຫຼໍ່ເປັນສັນຖັດ(ຜ້າຮ້ອງນັ່ງ) ຕ້ອງນິດສັກຄີປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ12: ພິກຂຸໃຊ້ຂົນຈຽມດໍາລ້ວນຫຼໍ່ສັນຖັດ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ13: ພິກຂຸຫຼໍ່ສັນຖັດ (ຜ້າຮ້ອງນັ່ງ) ໃໝ່ໂດຍໃຊ້ຂົນຈຽມດໍາ 2 ສ່ວນຂົນຈຽມຂາວ1 ສ່ວນ ຂົນຈຽມແດງໜື່ງສ່ວນຜະສົມກັນຫຼໍ່ ຖ້າໃຊ້ຂົນຈຽມດໍາສອງສ່ວນ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ14: ພິກຂຸຫຼໍ່ສັນຖັດໃໝ່ແລ້ວ ຕ້ອງໃຊ້ສອຍໃຫ້ ຫົກປີ ແລ້ວຫຼໍ່ໃໝ່ ຕ້ອງນິດສັກຍະປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນພິກຂຸໄດ້ຮັບສົມໝຸດໃຫ້ຫຼໍ່ໃໝ່.

ສິກຂາບົດທີ15: ພິກຂຸຈະຫຼໍ່ສັນຖັດໃໝ່ ໂດຍຕັດເອົາສັນຖັດເກົ່າເອົາປະມານໜື່ງຄຶບ ມາຜະສົມສັນຖັດໃໝ່ ເພື່ອໃຫ້ລາຍສີໃໝ່ເສຍ ຖ້າບໍ່ເຮັດນັ້ນ ຕ້ອງນິດສັກຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ16: ພິກຂຸເດີນທາງໄກ ຖ້າມີໃຜຖວາຍຂົນຈຽມຕ້ອງການຮັບກໍ່ສາມາດໄດ້ ແຕ່ ຕ້ອງນໍາມາດ້ວຍຕົນເອງໄດ້ໄກພຽງແຕ່ 3 ໂຍດເທົ່ານັ້ນ ຖ້ານໍາໄປໄກເກີນນັ້ນ ຕ້ອງສັກຄີຍະປາຈິດຕິ(ຍົກເວັ້ນມີຄົນຖືໃຫ້).

ສິກຂາບົດທີ17: ພິກຂຸໃຊ້ນາງພິກຂຸນີທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດໃຫ້ຍ້ອມ,ຊັກ ຫຼື ສ້າງຂົນຈຽມ (ຜ້າປູນັ່ງ) ຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ18: ພິກຂຸຮັບເອງກໍດີ ໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮັບແທນກໍ່ດີເປັນຕົ້ນແມ່ນເງິນ ຫຼື ຄໍາ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ19: ພິກຂຸທໍາການຊື້ ຫຼື ຂາຍດ້ວຍຣູປິຍະ ເງິນຕາຄື ຂອງທີ່ເຂົາໃຊ້ແທນເງີິນ ລື ຄໍາ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ວັກທີ3

ປັດຕະວັກ ມີ 10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ21: ພິກຂຸເກັບອະຕິເລກບາດ (ບາດໜ່ວຍອື່ນ ນອກຈາກບາດທີ່ອະທິຖານໃຊ້) ໄວ້ໄດ້ພຽງແຕ່10 ມື້ເທົ່ານັ້ນ ຖ້າເກັບໄວ້ເກີນນັ້ນ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ22: ພິກຂຸມີບາດແຕກລ້າວ ຍາວຍັງບໍ່ຮອດ 1 ນິ້ວ ແລ້ວໄປຂໍບາດໃໝ່ກັບຄະລືຫັດທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດ ບໍ່ໄດ້ປະວະນາ ຖ້າໄດ້ມາຕ້ອງນິດສັກຄີປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ23: ພິກຂຸໄດ້ຮັບປະເຄນສັດທັງ5 ຄື:ເນີຍໃສ,ເນີຍຂຸ້ນ,ນໍາມັນ,ນໍ້າເຜີ້ງ ແລະ ນໍ້າອ້ອຍ ຫຼື ຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງໄວ້ແລ້ວ ສາມາດເກັບໄວ້ພຽງ7 ວັນເທົ່ານັ້ນ ຖ້າເກັບໄວ້ເກີນຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ24: ພິກຂຸສະແຫວງຫາຜ້າອາບນໍ້າຝົນໄດ້ ໃນເດືອນສຸດທ້າຍຂອງລະດູຮ້ອນ ເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ແຮມ 1 ຄໍ່າເດືອນ 7 ເປັນຕົ້ນໄປ ແລະ ຫຼັງຈາກນັ້ນ 15 ວັນອະນຸຍາດນຸ່ງໄດ້ ຖ້າສະແຫວງຫາ ຫຼື ນຸ່ງໃນເຂດນີ້ ຕ້ອງສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 25 : ພິກຂຸໃຫ້ຈິວອນແກ່ພິກຂຸອົງອື່ນແລ້ວ ພາຍຫຼັງມີຄວາມຄຽດຊັງ ບໍ່່ພໍໃຈ ຍາດເອົາຈິວອນນັ້ນກັບຄືນມາເອງ ຫຼື ໃຫ້ຜູ້ອື່ນເອົາມາໃຫ້ກໍ່ດີ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ26: ພິກຂຸຂໍດ້າຍຈາກຄະລືຫັດທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດ ບໍ່ໄດ້ປະວະານ ນໍາມາໃຊ້ໃຫ້ຊ່າງຕໍ່າຫາກຕໍ່າເປັນຈິວອນ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ27: ພິກຂຸຮູ້ວ່າຄະລືຫັດທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດ ບໍ່ໄດປະວະນາ ສັ່ງຊ່າງຕໍ່າຫູກຕໍ່າຈິວອນມາຖວາຍໃຫ້ແກ່ຕົ້ນ ແລ້ວເຂົ້າໄປບອກໃຫ້ເຂົາຕໍ່າໃຫ້ດີຂື້ນ ດ້ວຍການກ່າວ ຈະໃຫ້ລາງວັນແກ່ເຂົາ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ28: ຖ້າອີກ 1 ວັນ ຈະຮອດປະວະນາ ອອກພັນສາ ຖ້າມີສັດມາຈະຖວາຍຜ້າຈໍາພັນສາ ກໍ່ໃຫ້ເກັບໄວ້ໄດ້ຕະຫລອດການ ຈິວອນ ຖ້າເກັບໄວ້ເກີນນີ້ໄປ ຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ29: ພິກຂຸຈໍາພັນສາໃນເສນາສະນະປ່າ ເຊິ່ງເປັນປ່າປ່ຽວຫຼັງ ຈາກອອກພັນສາແລ້ວ ຕ້ອງການເກັບຈິວອນຜຶນໃດຜືນໜື່ງໄວ້ ໃນບ້ານ ກໍ່ສາມາດເກັບໄວ້ ແຕ່ບໍ່ເກີນ 6 ວັນ ຖ້າເກັບໄວ້ເກີນນັ້ນຕ້ອງນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ.ຍົກເວັ້ນພິກຂຸໄດ້ຮັບສົມໝຸດໃຫ້ຢູ່ໂດຍບໍ່ມີກໍ່ໄດ້.

Ø ປາຈິດຕີ

ປາຈິດຕີແປວ່າ ການລະເມີດເຮັດໃຫ້ກຸສົນນັ້ນຕົກໄປ(ເຮັດໃຫ້ຄວາມດີເສຍຫາຍ) ມີຊື່ເອີ້ນອີກຢ່າງໜື່ງວ່າ ສຸດທິກປາຈິດຕີໝາຍເຖິງປາຈິດຕີລ້ວນໆທີ່ພິກຂຸຕ້ອງສະແດງອາບັດໄດ້ເລີຍ ບໍ່ຕ້ອງສະຫຼະສີ່ງຂອງຄືກັບນິດສັກຄີຍະປາຈິດຕີ ປາຈິດທັງໝົດມີ 92 ສິກຂາບົດ ແບ່ງອອກເປັນ9 ວັກຄື: ມຸສາວາທະວັກ,ພູຕາມາຄະວັກ,ໂອວາດວັກ,ໂພຊະນະວັກ,ອະເຈວັກ,ສຸຣາປະນະວັກວັກ,ສັບປານະວັກ,ສະຫະທະທັມມິກວັກ,ລັດຕະນະວັກ ເຊິ່ງມີລາຍລະອຽດດັ່ງນີ້:

5.  ປາຈິດຕີ 92

ວັກທີ1

ມຸາສາວາທາວັກ ມີ10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ1: ພິກຂຸເວົ້າມຸສາ ຫຼື ເວົ້າຕົວະ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ2: ພິກຂຸດ່າ ພິກຂຸ ຕ້ອງປາຈິດ ດ່າສະມະເນນຫຼືດ່າຄະລືຫັດ ຕ້ອງທຸກົກດ ຖ້າມີຄົນເວົ້າບໍ່ມີສາລະ ວ່າກັບພິກຂຸ ສະມະເນນ ຫຼື ຄະລືຫັດຕ້ອຝທຸພາສິດຄືກັນໝົດ.

ສິກຂາບົດທີ3:ພິກຂຸເວົ້າສຽດສີ ຍຸຍົງໃຫ້ພິກຂຸອື່ນໃຫ້ບາດໜານໃຈກັນ ຕ້ອງປາຈິດ.

ສິກຂາບົດທີ4: ພິກຂຸສອນກ່າວທັມເພື່ອໃຫ້ອະນຸປະສໍາບັນທ່ອງຈໍາໃຫ້ທ່ອງພ້ອມກັນກັບຕົນຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນສູດພ້ອມກັນ.

ສິກຂາບົດທີ5:ພິກຂຸຫລັບນອນໃນສະຖານມຸງບັງອັນດຽວກັນກັບອນຸປະສໍາບັນ ສາມາເນນ ຄະລືຫັດ ເກີນ 3 ຄືນຂື້ນໄປຕ້ອງປາຈິດຕີ (ເມື່ອນອນໄດ້ 2 ຄືນແລ້ວ ຖ້າຝ່າຍໃດຝ່າຍໜື່ງລຸກອອກບ່ອນນອນນັ້ນຕາເວັນຂື້ນ ຖືວ່າບໍ່ຜິດ ແລະ ມື້ຕໍ່ມາສາມາດນອນຕໍ່ໄປໄດ້ອີກ ແລະ ນັບລາຕີໃໝ່ອີກແບບນີ້ ບໍ່ຖືວ່າ3 ລາຕີ).

ສິກຂາບົດທີ6: ພິກຂຸສະແດງທັມແກ່ຜູ້ຍິງ(ບໍ່ມີຜູ້ຊາຍເປັນໜຸ່ມ) ເກີນກວ່າ 6 ຄໍາ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ7:ພິກຂຸຫລັບນອນໃນສະຖານທີ່ ທີ່ມຸງບັງອັນດຽວກັນກັບຜູ້ຍິງຄືນດຽວ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ8:ພິກຂຸອວດອຸດຕະຣີມະນຸດສະທັມ ທີ່ມີໃນຕົນໃຫ້ແກ່ອຸປະສໍາບັນ(ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ອຸປະສົມບົດຄື:ພິກຂຸ ແລະ ພິກຂຸນີນອກນັ້ນຄືວ່າ: ເປັນອຸປະສົມບົດທັງໝົດ).ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ9:ພິກຂຸບອກອາບັດຊົ່ວຫຍາບຂອງພິກຂຸອື່ນແກ່ອຸປະສໍາບັນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກແຕ່ພິກຂຸທີ່ໄດ້ສົມໝຸດໃຫ້ບອກໄດ້ (ອາບັດຊົ່ວຫຍາບໝາຍເຖິງອາບັດປາລາຊິກ ແລະ ອາບັດສັງຄາທິເສດ).

ສິກຂາບົດທີ10: ພິກຂຸຂຸດເອງ ຫຼື ໃຫ້ຜູ້ອື່ນຂຸດເຊິ່ງແຜ່ນດິນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ວັກທີ2

ພູຕາຄະວັກມີ10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ11: ພິກຂຸເດັັດພືດ ຂອງຂຽວ ທີ່ເກິດຢູ່ກັບທີ່ໃຫ້ຫຼຸດອອກຈາກທີ່ນັ້ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ12: ພິກຂຸປະພຶດອານາຈານໝູ່ສົງ ເມື່ອຮ້ອງມາສອບ ຖາມເພື່ອໃຫ້ຮັບຄວາມຜິດນັ້ນ ກັບເອົາຄໍາອື່ນກົບເືອນ ຫຼື ເຮັດເສີຍ ບໍ່ເວົ້າ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ13:ພິກຂຸຕິເຕືອນພິກຂຸອື່ນ ສົງສົມໝຸດໃຫ້ເປັນຜູ້ເຮັດການສົງທີ່ທ່ານໄດ້ເຮັດໂດຍຊອບທັມແລ້ວ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ14:ພິກຂຸເອົນຕ້ຽງ,ຕັ່ງ,ເສື້ອຮອງນັ່ງ,ຂອງພິກຂຸອື່ນ ໄປໃຊ້ໃນກາງແຈ້ງແລ້ວ ເມືອລຸກອອກຈາກທີ່ນັ້ນແລ້ວກໍ່ຕ້ອງເກັບໃຫ້ຮຽບຮ້ອຍ ຖ້າບໍ່ເກັບເອງ ຫຼື ບໍ່ມອບໃຫ້ຄົນອື່ນເກັບ ຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດ15:ພິກຂຸໃຊ້ທີ່ນອນຂອງພິກຂຸອື່ນປູນອນໃນກຸດຕີສົງ ເມື່ອລຸກອອກຈາກທີ່ນັ້ນ ກໍ່ຕ້ອງເກັບໃຫ້ເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍຖ້າບໍ່ເກັບເອງ ຫຼື ມອບໃຫ້ຄົນອື່ນເກັບຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ16: ພິກຂຸຮູ້ວ່າກຸດຕີນີ້ມີຜູ້ຢູ່ມາກ່ອນແລ້ວແຕ່ຍັງເຂົ້າໄປນອນບຽດສຽດໂດຍຫວັງວ່າຈະຜູ້ທີ່ຢູ່ກ່ອນຄັບແຄ້ນໃຈຢູ່ບໍ່ໄດ້ແລ້ວຫລີກນີ້ໄປ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ17:ພິກຂຸໂກດເຄືອງຊຸດດຶງຂາພິກຂຸອົງອື່ນອອກຈາກກຸດຕີສົງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ18: ພິກຂຸນັ່ງ ຫຼື ນອນເທິງຕຽງທີ່ມີຂາບໍ່ໄດ້ຕຶງ ຫຼື ຕອກໃຫ້ແໜ້ນທີ່ເຂົາວາງຢູ່ລາງຮ້ານໃນກຸດຕິເກັບຂອງສົງ ຕ້ອງປາຈິດຕິ.

ສິກຂາບົດທີ19: ພິກຂຸຈະໃຊ້ດິນ ຫຼື ປູນໂບກຊາບກຸດຕິໂດຍໂບກໄດ້ພຽງສາມຄັ້ງ ຖ້າເກີນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ20:ພິກຂຸຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່ານໍ້າມີສັດຢູ່ຍັງເອົາມາຫົດຫຍ້າ ຫຼື ດິນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ວັກທີ3

ໂອວາດວັກມີ10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ21: ພິກຂຸສັ່ງສອນນາງພິກຂຸນີ ທີ່ສົງຍັງບໍ່ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ເປັນສອນພິກຂຸນີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ22:ພິກຂຸຜູ້ສົ່ງ ໃຫ້ເປັນຜູ້ສອນນາງພິກຂຸນີນັ້ນ ຖ້າສອນໃນເວລາຕາເວັນຕົກ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ23:ພິກຂຸເຂົ້າໄປສອນນາງພິກຂຸນີເຖິງທີ່ຢູ່ຂອງນາງພິກຂຸນີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ24: ພິກຂຸຕິເຕືອນ ພິກຂຸທີ່ສອນພິກຂຸນີວ່າ ສອນເພື່ອເຫັນແກ່ລາບ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ25: ພິກຂຸໃຫ້ຈິວອນແກ່ພິກຂຸນີທີ່ບໍ່ແມ່ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ26:ພິກຂຸຈັບຈິວອນຂອງນາງພິກຂຸນີ ທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດ ຫຼື ໃຫ້ຄົນອື່ນຈັບໃຫ້ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ27:ພິກຂຸຊັກຊວນນາງພິກຂຸນີເດີນທາງດ້ວຍກັນໂດຍຜ່ານພຽງແຕ່ບ້ານໜື່ງຕ້ອງປາຈິດຕີຍົກເວັ້ນແຕ່ປ່າປ່ຽວມີໄພອັນຕະລາຍສະເພາະຫນ້າ.

ສິກຂາບົດທີ28:ພິກຂຸຊັກຊວນພິກຂຸລົງເຮືອລໍາດຽວກັນຂື້ນນໍ້າກໍ່ດີ,ລົງນໍ້າກໍ່ດີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນເວລາຂ້າມຝາກ.

ສິກຂາບົດທີ29:ພິກຂຸຮູ້ຢູ່ວ່າ ອາຫານທີ່ນາງພິກຂຸນີບັງຄັບໃຫ້ຄະລືຫັດ ເອົາມາຖວາຍແລ້ວຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນແຕ່ອາຫານນັ້ນຄະລືຫັດເຂົາຕຽມໄວ້ກ່ອນ.

ສິກຂາບົດທີ30:ພິກຂຸນັ່ງ ຫຼື ນອນ ສອງຕໍ່ສອງກັບພິກຂຸນີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ວັກທີ4

ໂພສະນະວັກມີ10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ31ອາານໃນໂຮງອາຫານທີ່ຕຽມໄວ້ສໍາລັບທານແກ່ບຸກຄົນທົ່ວໄປພິກຂຸບໍ່ອາພາດສັນໄດ້ພຽງແຕ່ວັນດຽວເທົ່ານັ້ນຖ້າສັນຕິດຕໍ່ກັນຕັ້ງສອງມື້ຂື້ນໄປ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກແຕ່ຈະສັນສໍາລັບມື້ ຫຼື ອາຫານທີ່ເຂົາຈັດໄວ້ຖວາຍໂດຍສະເພາະຈື່ງຈະສາມາດສັນໄດ້ ບໍ່ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ32: ຖ້າມີສັດທານິມົນພຣະພິກຂຸໄປສັນອາຫານໂດຍລະບຸຊື່ໂພຊະນະທັ້ງ 5 ຢ່າງຄື:ເຂົ້າສຸກ,ເຂົ້ານົມສົດ,ເຂົ້າໜົມແຫ້ງ,ປາເນື້ອຢ່ງໃກຢ່າງໜື່ງ ພິກຂຸໄປຮັບສັນອາຫານນັ້ນມາເພື່ອປັນອາຫານນັ້ນຕັ້ງແຕ່4ອົງຂື້ນໄປ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກແຕ່ໃນເວລາ

1.ເປັນໄຂ

2.ລະດູຈິວອນການ

3.ເວລາເຮັດຈິວອນ

4.ເວລາເດີນທາງໄກ

5.ເວລາເດີນທາງເຮືອ

6.ເວລາພິກຂຸຢູ່ນໍາກັນຫຼາຍຮູບທີ່ບິນທະບາດບໍ່ພໍສັນ

7.ໂພສະນະເປັນຂອງສະມະນະດ້ວຍເປັນທີ່ຕ້ອງການຈະຖວາຍ

ສິກຂາບົດທີ33: ພິກຂຸຮັບນິມົນບ່ອນໜື່ງ ແລ້ວບໍ່ໄປຕາມທີ່ນີມົນນັ້ນ ແຕ່ກັບສັນນີມົນອື່ນ ຕ້ອງຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ34: ພິກຂຸໄປບິນທະບາດໃນບ້ານ ຖ້າມີສັດທາຖວາຍຂະໜົມເປັນຈໍານວນຫຼາຍ ພິກຂຸສາມາດຮັບໄດ້ພຽງແຕ່3 ບາດເທົ່ານັ້ນຖ້າຮັບເກີນນັ້ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ແລະ ສີ່ງທີ່ຮັບມາຕ້ອງແບ່ງໃຫ້ພິກຂຸອື່ນນໍາ

ສິກຂາບົດທີ35: ພິກຂຸສັນແລ້ວ,ອິມແລ້ວ,ພັກແລ້ວ ຢຸດສັນແລ້ວ ພາຍຫຼັງໄດ້ສັນອີກກໍ່ດີ,ຍໍ້າກໍ່ດີ ເຊິງອາຫານອັນບໍ່ເປັນເດນພິກຂຸບໍ່ໄຂ້ ຫຼື ບໍ່ໄດ້ເຮັດວິນັຍກ່ອນ ສົມໝຸດເຮັດເປັນຂອງເຫລືອເດນ ຕ້ອງຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ36:ພິກຂຸສັນຮູ້ວ່າ ພິກຂຸສັນແລ້ວໆ ແຕ່ຕ້ອງການຈະເພິ່ງໂທດລາວ ຈື່ງແກ້ງເອົາຂອງຂຽວຂອງສັນທີ່ບໍ່ເປັນເດນ ພິກຂຸໄຂ້ໄປສັນຖ້າລາວສັນແລ້ວ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ37:ພິກຂຸສັນອາຫານໃນເວລາວິການຄືຕັ້ງແຕ່ທ່ຽງວັນຂື້ນໄປເຖິງເຊົ້າວັນໃໝ່ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ38:ພິກຂຸສັນອາຫານຮັບປະເຄນໄວ້ຄ້າງຄືນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກບາບົດທີ39:ພິກຂຸຂໍສັນໂພສະນະອັນປານິດຄື:ເນີຍໃສ,ນໍ້າຂຸ້ນ,ນໍ້າມັນ,ນໍ້າເຜີ້ງ,ນໍ້າອ້ອຍ,ປາ,ເນື້ອ,ນົມສົດມາສັນເອງ ຕ້ອງຈິດຕິ ຍົກເວັ້ນແຕ່ໂພສະນະພິກຂຸອາພາດຂໍມາຫຼື ຂໍຕໍ່ຄົນທີາເປັນຍາດ ຫຼື ຄົນພາວະໄວ້ ອະນຸຍາດໃຫ້ສັນໄດ້.

ສິກຂາບົດທີ40:ພິກຂຸກືນກິນອາຫານທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ປະເຄນໃຫ້ລ້ວງລົງຄໍ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນແຕ່ນໍ້າ ແລະ ໄມ້ສີແຂ້ວ.

ວັກທີ5

ອາເຈກວັກມີ 10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ41:ພິກຂຸໃຫ້ອາຫານດ້ວຍມືຂອງຕົນແກ່ສາສະໜາອື່ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ42: ພິກຂຸຊັກຊວນພິກຂຸເຂົ້າໄປບິນທະບາດໃນໝູ່ບ້ານນໍາກັນແລ້ວໄລ່ກັບ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ43:ພິກຂຸເຂົ້າໄປນັ່ງແຊກແຊງໃນຕະກຸນທີ່ມີຄົນສອງຄົນຜົວແລະ ເມຍກໍາລັງມີລາຄະດ້ວຍກັນຢູ່ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ44:ພິກຂຸນັ່ງໃນທີ່ກໍາບັງກັບຍິງສອງຕໍ່ສອງ ບໍ່ມີຊາຍຢູ່ເປັນໝູ່ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ45:ພິກຂຸນັ່ງໃນທີ່ແຈ້ງກັບຍິງສອງຕໍ່ສອງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ46:ພິກຂຸຮັບນິມົນແລ້ວ ຈະໄປບ່ອນອື່ນກ່ອນໄປສັນ ຫຼື ສັນແລ້ວຈື່ງໄປກໍ່ດີ ຕ້ອງບອກພິກຂຸຢູ່ວັດກ່ອນ ຖ້າບໍ່ລາຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນໃນສະໄໝຈິວອນການ ແລະ ເວລາທໍາຈິວອນ.

ສິກຂາບົດທີ47: ຫ້າມຂໍເກີນກໍານົດ ເວລາທີ່ກໍານົດໄວ້ຖ້າຂໍເກີນຕ້ອງປາຈິດຕິ.

ສິກຂາບົດທີ48:ພິກຂຸໄປເພື່ອຈະເບີ່ງກອງທັບທີ່ຍົກໄປສູ່ຮົບກັນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນແຕ່ໄປເບີ່ງພີນ້ອງພິກຂຸບໍ່ສະບາຍໃນກອງທັບເພື່ອຈະໄປຢຽມ ເບີ່ງອາການເປັນຕົ້ນ ບໍ່ຕ້ອງອາບັດ.

ສິກຂາບົດທີ49: ຖ້າມີເຫດຈໍາເປັນຕ້ອງໄປໃນກອງທັບນັ້ນພິກຂຸສາມາດຢູ່ໃນກອງທັບນັ້ນໄດ້ພຽງແຕ່ 3 ຄືນເທົ່ານັ້ນ ຖ້າຢູ່ເກີນຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ50: ໃນເວລາພິກຂຸຢູ່ໃນກອງທັບນັ້ນ ຖ້າໄປເບິ່ງເຂົາສູ້ຮົບກໍ່ດີ ໄປເບິ່ງເຂົາຈັດຂະບວນ ຫຼື ເຂົາຈັດຂະບວນກອງທັບແລ້ວກໍ່ດີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ວັກທີ6

ສຸຣາປະນະວັກມີ 10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ51: ພິກຂຸດື່ມສຸລາເມໄລ ເຄື່ອງໝັກດອງທີ່ເຮັດໃຫ້ປະສາດມືນງົງ(ຢາຝິນ,ຢາບ້າ,ກັນຊາ,ເຮອິນອື່ນໆ ຕ້ອງປາຈິດຕີ)

ສິກຂາບົດທີ52:ພິກຂຸໃຊ້ນິ້ວມື້ຈິ້ພິກຂຸອື່ນໃຫ້ໜຽມສະດຸ້ງຕື່ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ53: ພິກຂຸລອຍນໍ້າ ຕ້ອງຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ54: ພິກຂຸບໍ່ເອື້ອເຟື້ອຕໍ່ທັມ ແລະ ບຸກຄົນ ຜູ້ສອນທັມ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ55:ພິກຂຸຕົວະພິກຂຸອື່ນໃຫ້ຍ້ານຜີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ56: ພິກຂຸກໍ່ໄຟເອງກໍ່ດີ ຫຼື ໃຫ້ຜູ້ອື່ນກໍ່ດີໃຫ້ກໍ່ດີ ເພື່ອຜີງໜາວ ຕ້ອງປາຈິດຕີຍົກເວັ້ນພິກຂຸອາພາດ ຫຼື ກໍ່ໄຟດ້ວຍເຫດອື່ນເພື່ອຕົ້ມນໍ້າຮ້ອນ ຫຼື ຕ້ອງການແສງສະຫວ່າງເປັນຕົ້ນບໍ່ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ57: ພິກຂຸຢູ່ໃນມັດທະຍົມປະເທດ ເຂທຸລະກັນດານ 15 ມື້ ສາມາດອາບນໍ້າໄດ່1 ຄັ້ງຖ້າບໍ່ຮອດ 15 ມື້ ຕ້ອງປາຈິດຕີຍົກເວັ້ນໃນເດືອນ7 ໄປຮອດກາງຄືນເດືອນ9 (2 ເດືອນເຄິ່ງອາບນໍ້າໄດ້ຕະຫລອດເວລາ ແລະ ເຈັບໄຂ້,ໃນເວລາເຮັດວຽກ,ໃນເວລາເດີນທາງໄກ,ໃນເວລາລົມພະຍຸຈະເຮັດໃຫ້ຮູ້ສືກໂຕໜາວອາບນໍ້າໄດ້ ບໍ່ຕ້ອງປາຈິດຕີ.)

ສິກຂາບົດທີ58: ພິກຂຸໄດ້ຈິວອນໃໝ່ມາກ່ອນຈະນຸ່ງຮົ່ມຕ້ອງອະທິຖານ ແລະ ຕ້ອງໝາຍພິນຖຸສະກ່ອນຈື່ງນຸ່ງຮົ່ມໄດ້ຖ້າບໍ່ໝາຍຕ້ອງປາຈິດຕີ ສີທີ່ໝາຍພິນຖຸໄດ້ມີ ສີຂຽວຂາມ,ສີຕົ້ມ ແລະ ສີດໍາຄໍ້າຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ.

ສິກຂາບົດທີ59 ພິກຂຸໄດ້ວິກັບຈິວອນ (ເຮັດໃຫ້ຈີວອນມີເຈົ້າຂອງສອງຄົນ) ກັບສະມະເນນ ຫຼື ພິກຂຸນີ ຖ້າຍັງບໍ່ທັນວິກັບ ແຕ່ຍັງໃຊ້ສອຍຈິວອນນັ້ນ ຕ້ອງຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ60: ພິກຂຸຈະບໍ່ຫຼິ້ນໂດຍເຊື່ອງບໍລິຂານຂອງພິກຂຸອື່ນຄື້ບາດ,ຈິວອນ,ຜ້າປູນັ່ງ,ກ່ອງເຂັມ,ປະຄົດແອວຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ວັກທີ 7

ສັບປະນະວັກມີ 10 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ່ 61: ພິກຂຸມີເຈດຕະນາຂ້າສັດໃຫ້ຕາຍ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 62: ພິກຂຸຮູ້ຢູ່ວ່ານ້ຳມີໂຕສັດຢູ່ ຍັງບໍລິໂພນ້ຳນັ້ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 63:  ພິກຂຸຮູ້ວ່າສົງສໍາລະຄະດີຄວາມເກີດຂຶ້ນໂດຍຊອບທັມ ຍັງໂຕ້ແຍ້ງວ່າບໍ່ເປັນທໍາ ເພື່ອຮື້ຝື້ນກັບມາສໍາລະໃໝ່ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 64: ພິກຂຸຮູ້ແລ້ວແຕ່ຍັງປິດບັງອາບັດຊົ່ວຫຍາບຂອງພິກຂຸອື່ນ (ອາບັດປາຣາສິກ ແລະ ສັງຄາທິເສດ) ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 65: ພິກຂຸເປັນອຸປະຊາ ຮູ້ວ່າກຸລະບຸດມີບໍ່ຮອດ 20 ປີເຕັມ ຍັງເຮັດການອຸປະສົມບົດໃຫ້ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ສ່ວນພິກຂຸທີ່ນັ່ງຮ່ວມການອຸປະສົມບົດທັງໝົດທຸກອົງ ຕ້ອງທຸກກົດ ຝ່າຍກຸລະບຸດຜູ້ບວດນັ້ນບໍ່ສາມາດເປັນພິກຂຸໄດ້ ເປັນພຽງແຕ່ສາມະເນນເທົ່ານັ້ນ.

ສິກຂາບົດທີ 66: ພິກຂຸບໍ່ຮູ້ພໍ່ຄ້າເຊື່ອງເຄື່ອງໜີພາສີໄວ້ຍັງຊວນເດີນທາງນຳກັນ ໂດຍໝົດໄລຍະທາງໝູ່ບ້ານໜຶ່ງ  ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 67: ພິກຂຸຊັກຊວນຜູ້ຍິງເດີນທາງໄປນຳກັນໂດຍໝົດໄລຍະທາງໝູ່ບ້ານໜຶ່ງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ (ຖ້າເປັນປ່າປ່ຽວບໍ່ໝູ່ບ້ານຄົນຕ້ອງປາຈິດຕີທຸກໆໄລຍະທາງເຄິ່ງໂຍດ ຫຼື 8 ກິໂລແມັດ).

ສິກຂາບົດທີ 68: ພິກຂຸກ່າວຄັດຄ້ານ ຫຼື ກ່າວຕູ່ພຣະພຸດທະພົດ ຫຼື ທັມມະເທດສະໜາຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ ພິກຂຸອື່ນຕັກເຕືອນແລ້ວບໍ່ຟັງ ສົງສວດປະກາດໃຫ້ລະການປະກາດໃຫ້ລະການປະພຶດນັ້ນສະ ຖ້າຍັງບໍ່ລະ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 69: ພິກຂຸເຂົ້າຫາສະມາຄົມກັບພິກຂຸຜູ້ກ່າວຕູ່ພຣະພຸດທະພົດນັ້ນໂດຍຮ່ວມສັນ ຮ່ວມນອນ ຫຼື ຮ່ວມອຸໂປສົດສັງຄະກັມຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 70: ສາມະເນນຜູ້ກ່າວຄັດຄ້ານພຣະພຸດທະພົດຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ ພິກຂຸຂັບໄລ່ອອກຈາກວັດ (ເສນາ ສະນະ) ຫຼື ຫ້າມຄົບ ຖ້າພິກຂຸໃດໄປເກ້ຍກ່ອມສາມະເນນນັ້ນໃຫ້ອຸປະຖາກຕົນກໍດີ ຮ່ວມສັນກໍດີ ຮ່ວມນອນກໍດີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນສາມະເນນນັ້ນບໍ່ຖືກຫ້າມຄົບຫາ ຫຼື ຍອມເສຍສະຫຼະທິດຖິນັ້ນແລ້ວ.

ວັກທີ 8

ສະຫະທັມມິກກະວັກມີ 12 ສິກຂາບົດ

 ສິກຂາບົດທີ 71: ພິກຂຸເວົ້າກວນພິກຂຸອື່ນທີ່ກຳລັງທ່ອງປາຕິໂມກຢູ່ໃຫ້ໝົດຄວາມພຽນໃນການທ່ອງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 72: ພິກຂຸໃດຖືກພິກຂຸອື່ນກ່າວຕິຕຽນໂດຍຊອບທັມແລ້ວ ກັບກ່າວວ່າຂ້າພະເຈົ້າຍັງບໍ່ໄດ້ສຶກສາສິກຂາບົດນີ້ ຕະຫຼອດເວລາທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ສອບຖາມກັບຜູ້ສະຫຼາດ ຜູ້ມີວິໄນກ່ອນດັ່ງນີ້ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 73: ພິກຂຸຕ້ອງອາບັດແລ້ວ ເມື່ອຟັງວິໄນທອນ ສວດປາຕິໂມກເຮັດທຳຖ່າຫຼົງ ຈຶ່ງເວົ້າຂຶ້ນວ່າຂ້າພະເຈົ້າຫາກໍ່ຮູ້ຂໍ້ນີ້ ວ່າຂໍ້ນີ້ກໍມີໃນພຣະປາຕິໂມກນີ້ ຖ້າພິກຂຸທັງຫຼາຍຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າ ລາວເຄີຍຟັງປາຕິໂມກມາແລ້ວ2-3 ເທື່ອ ຈຶ່ງເປັນອາບັດລາວໃນເລື່ອງທີ່ຕ້ອງນັ້ນ ແລະ ນຳເລື່ອງທີ່ເຮັດທຳຖ່າຫຼົງນັ້ນຂຶ້ນສວດປະກາດກ່າວແກ່ລາວ ດ້ວຍຍັດຕິທຸຕິຍະກັມວາຈາຊ້ຳອີກພາຍຫຼັງ ຖ້າລາວເຮັດລົງອີກຈຶ່ງປັບອາບັດໄດ້ເລີຍ (ຮ້ອງການສວດນີ້ວ່າ ສວດໂມຫາໂຣປະນະກັມ).

ສິກຂາບົດທີ 74: ພິກຂຸໂຄດເຄືອງ ບັນດານໂທສະ ຄວາມໂຫດຮ້າຍ ທຳຮ້າຍຮ່າງກາຍພິກຂຸອື່ນ (ດ້ວຍການທຸບຕິ, ເຕະຕ່ອຍ, ໃຊ້ວັດຖຸຕິ ຫຼື ຕຶກສິ່ງຂອງໃສ່ຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງ) ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນແຕ່ຖືກຜູ້ອື່ນ ບຽດບຽນປະສົງຈະປົກປອງກັນໂຕ ບໍ່ເປັນອາບັດ.

ສິກຂາບົດທີ 75: ພິກຂຸໂກດເຄືອງ ບັນດານໂທສະເງື້ອມີຈຳທຳຮ້າຍພິກຂຸອື່ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນແຕ່ຖືກຜູ້ອື່ນບຽດບຽນເງື້ອມືໂຕ້ຕອບເພື່ອປະສົງຈະປ້ອງກັນໂຕ ບໍ່ເປັນອາບັດ.

ສິກຂາບົດທີ 76: ພິກຂຸຟ້ອງພິກຂຸອື່ນດ້ວຍອາບັດສັງຄາທິເສດທີ່ບໍ່ມີມູນຄວາມຈິງ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 77: ພິກຂຸໃດມີເຈດຕະນາກໍ່ຄວາມລຳຄານໃຫ້ແກ່ພິກຂຸອື່ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 78: ເມື່ອພິກຂຸທັງຫຼາຍເກີດຄວາມບາດໝາງກັນ ຫຼື ທະເລາະວິວາດກັນສົງທຳສັງຄະກັມນັ້ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 79: ພິກຂຸໃຫ້ຄວາມພໍໃຈໂດຍເປັນທັມແລ້ວ ພາຍຫຼັງກັບຕິຕຽນສົງຜູ້ສັງຄະກັມ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 80: ເມື່ອສົງກຳລັງປະຊຸມວິນິໄສຄວາມເລື່ອງໜຶ່ງຢູ່ຍັງບໍ່ແລ້ວ ພິກຂຸໃນທີ່ປະຊຸມຈະລຸກອອກໄປຈາກທີ່ປະຊຸມນັ້ນ ຕ້ອງໄດ້ຮັບອະນຸຍາດກ່ອນ ຖ້າຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດແລ້ວອອກໄປ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 81: ພິກຂຸພ້ອມກັບສົງຜູ້ພ້ອມພຽງກັນແລ້ວ ໃຫ້ຈີວອນແກ່ພິກຂຸຮູບໜຶ່ງ ພາຍຫຼັງກັບຕິຕຽນພິກຂຸທັງຫຼາຍວ່າ ນ້ອມລາບສົງໄປຕາມມັກ (ເພາະເຫັນແກ່ໜ້າ ຕ້ອງປາຈິດຕີ).

ສິກຂາບົດທີ 82: ພິກຂຸນ້ອມລາຍທີ່ເຂົາຈະຖວາຍແກ່ສົງໄປເພື່ອຄົນອື່ນ (ຫຼື ພວກຂອງຕົນເອງ) ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ວັກທີ 9

ລັດຕະນະວັກມີ 10

ສິກຂາບົດທີ 83: ພິກຂຸບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດກ່ອນ ຍ່າງກ້າວເຂົ້າປະຕູຂອງພຣະຣາຊາຢູ່ກັບມະເຫສີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 84: ພິກຂຸເຫັນລັດຕະນະ (ວັດຖຸທີ່ມີຄ່າ) ທັງສິ່ງສົມໝຸດວ່າເປັນລັດຕະນະກໍ່ດີຕົກຢູ່ ໃຫ້ຜູ້ອື່ນເກັບກໍດີ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນສິ່ງນັ້ນຕົກຢູ່ໃນວັດ ຫຼື ໃນເຂດຂອງຕົນຕ້ອງເກັບໄວ້ຄືນໃຫ້ເຈົ້າຂອງ ຖ້າບໍ່ເກັບຕ້ອງທຸກກົດ ນີ້ເປັນສາມິຈິກກັມ (ໜ້າທີ່ທີ່ຕ້ອງເຮັດ) ໃນເລື່ອງນີ້.

ສິກຂາບົດທີ 85: ພິກຂຸບໍ່ອຳລາພິກຂຸອື່ນທີ່ຢູ່ໃນວັດກ່ອນເຂົ້າໄປໃນບ້ານເວລາວິການ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຍົກເວັ້ນແຕ່ມີວຽກຈຳເປັນເຊັ່ນ: ງູກັດ, ໄຟໄໝ້ ຫຼື ພິກຂຸປ່ວຍໜັກ ເປັນຕົ້ນ ບໍ່ຕ້ອງປາຈິດຕີ ບໍ່ເປັນອາບັດ.

ສິກຂາບົດທີ 86: ພິກຂຸເຮັດກ່ອງເຂັມດ້ວຍກະດຸດ, ດ້ວຍງາ, ດ້ວຍເຂົາ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຕ້ອງທຳລາຍຂອງນັ້ນກ່ອນຈຶ່ງສະແດງອາບັດຕົກ.

ສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ ເພດກະປາຈິດຕີ ເປັນປາຈິດຕີ ເພາະຕ້ອງທຳລາຍວັດຖຸທີ່ຕ້ອງອາບັດ.

ສິກຂາບົດທີ 87: ພິກຂຸເຮັດຕຽງ ຫຼື ຕັ່ງໃໝ່ ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ມີຂະໜາດຂາຕຽງ ຫຼື ຕັ່ງສູງພຽງ 8 ນິ້ວພຣະສຸຄົດເທົ່ານັ້ນ ຖ້າສູງກວ່ານັ້ນ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຕ້ອງໃຫ້ຕັດອອກກ່ອນຈຶ່ງສະແດງອາບັດຕົກ ຍົກເວັ້ນແຕ່ຕຽນ ຫຼື ຕັ່ງເປັນໄມ້ແຄ່ໃຫຍ່ໜາຕັ້ງເປັນແຜ່ນດຽວຈາກພື້ນຂຶ້ນໄປ (ຄືຕຽງອາສະນະສົງທົ່ວໄປ) ສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ ເຊທະກະປາຈິດຕີ ເປັນອາບັດປາຈິດຕີ (ເພາະຕ້ອງຕັດວັດຖຸເຮັດໃຫ້ອາບັດ).

 ສິກຂາບົດທີ 88: ພິກຂຸເຮັດຂາຕຽງ ຫຼື ຕັ່ງທີ່ນຸ້ມຫຸ້ມດ້ວຍນວມ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ຕ້ອງຮື້ທໍາລາຍກ່ອນຈຶ່ງສະແດງອາບັດຕົກ ສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ:​ ອຸດທາລະກະປາຈິດຕີ ຕ້ອງຮື້ ຫຼື ທຳລາຍ.

ສິກຂາບົດທີ 89: ພິກຂຸເຮັດຜ້າສຳຫຼັບນັ່ງ ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ໄດ້ໂດຍຍາວປະມານ 2 ຄືບ ແລະ ກວ້າງ 1 ຄືບໂດຍພຣະສຸຄົດ ຖ້າເຮັດເກີດນີ້ຕ້ອງປາຈິດຕີ ແລະ ຕ້ອງຕັດໃຫ້ໄດ້ຂະໜາດເສຍກ່ອນຈຶ່ງສະແດງອາບັດຕົກສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ ເຊທະກະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 90: ພິກຂຸເຮັດຜ້າປິດຝີ, ຜ້າປີດແຜຕ້ອງໃຫ້ໄດ້ຂະໜາດຄືຍາວ 4 ຄືບ ແລະ ກວ້າງ 2 ຄືບເຄິ່ງ ຄືບພຣະສຸຄົດ ຖ້າເຮັດເກີນຂະໜາດນີ້ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ແລະ ຕ້ອງຕັດໃຫ້ໄດ້ຂະໜາດນັ້ນສະກ່ອນຈຶ່ງສະແດງອາບັດຕົກ ສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ ເຊທະກະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 91: ພິກຂຸເຮັດຈີວອນຕ້ອງມີຂະໜາດເທົ່າກັບຈີວອນພຣະສຸຄົດ ຖ້າເກີນກວ່ານີ້ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ແລະ ຕ້ອງຕັດໃຫ້ໄດ້ຂະໜາດນັ້ນກ່ອນຈຶ່ງຈະສະແດງອາບັດຕົກ ຈີວອນຂອງພຣະສຸຄົດນັ້ນມີຄວາມຍາວ 9 ຄືບ ແລະ ກວ້າງ 6 ຄືບພຣະສຸຄົດ ສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ ເຊທະກະປາຈິດຕີ.

ສິກຂາບົດທີ 92: ພິກຂຸເຮັດຜ້າອາບນ້ຳຝົນ ຕ້ອງໃຫ້ໄດ້ຂະໜາດຄື ຍາວ 6 ຄືບ ແລະ ກວ້າງ 2 ຄືບເຄິ່ງ ຄືບພຣະສຸຄົດ ຖ້າເຮັດເກີນຂະໜາດນີ້ ຕ້ອງປາຈິດຕີ ແລະ ຕ້ອງຕັດໃຫ້ໄດ້ຂະໜາດນັ້ນກ່ອນຈຶ່ງສະແດງອາບັດຕົກ ສິກຂາບົດນີ້ເອີ້ນວ່າ ເຊທະກະປາຈິດຕີ.

Ø ປາຖິເທສະນິຍະ

ປາທິເທສະນິຍະ ໝາຍເຖິງ ອາບັດທີ່ຈະຕ້ອງສະແດງຄືນ ເປັນລະຫຸກາບັດ (ອາບັດເບົາ) ທີ່ຮອງຈາກອາບັດປາຈິດຕີມີ 4 ສິກຂາບົດຄື:

6.  ປາຖິເທສະນິຍະ 4 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ 1: ພິກຂຸຮັບອາຫານ ຂອງຄ້ຽວຂອງສັນ ມາຈາກມືຂອງພິກຂຸນີທີ່ບໍ່ແມ່ນ ຍາດຜູ້ທີ່ກຳລັງຖືກວິຈານຢູ່ໃນລະແວກບ້ານ ດ້ວຍມືຕົນເອງມາສັນ ຕ້ອງປາຖິເທສະນິຍະ ຍົກເວັ້ນທາງຖວາຍໃນອາຣາມ.

ສິກຂາບົດທີ 2: ເມື່ອພິກຂຸກຳລັງສັນອາຫານຢູ່ໃນບ້ານທີ່ນິມົນ ຖ້ານາງພິກຂຸນີເຂົ້າໄປສັ່ງ (ເຈົ້າກີ້ເຈົ້າການ) ໃຫ້ສັດທາຖວາຍສິ່ງນັ້ນ ຕ້ອງປາຖິເທສະນິຍະ ຂໍ້ຕ້ອງປະຕິບັດໃນເລື່ອງນີ້ຄື: ພິກຂຸຮູບໃດຮູບໜຶ່ງໃນທີ່ນັ້ນຕ້ອງຂັບໄລ່ລາວອອກໄປຈາກທີ່ນັ້ນຕະຫຼອດເວລາທີ່ພິກຂຸກຳລັງສັນຢູ່ ຍົກເວັ້ນລາວໃຫ້ຖວາຍອາຫານຂອງລາວແທນ ຫຼື ໃຫ້ຖວາຍແຕ່ລະຮູບເທົ່າໆກັນໂດຍບໍ່ມີອະຄະຕິເປັນຕົ້ນ ບໍ່ເປັນອາບັດ.

ສິກຂາບົດທີ 3: ພິກຂຸບໍ່ໄດ້ຮັບນິມົນໄວ້ກ່ອນ ແລະ ບໍ່ອາພາດໄປຮັບອາຫານ (ຂອງຄ້ຽວຂອງສັນ) ມາຈາກເຈົ້າສັດທາທີ່ຊົງສົມໝຸດໃຫ້ເປັນເຈົ້າສັດທາດ້ວຍມືຕົນເອງ ຕ້ອງປາຖິເທສະນິຍະ.

ສິກຂາບົດທີ 4: ພິກຂຸຢູ່ເສນາສະນະປ່າປ່ຽວ ມີໄພສະເພາະໜ້າໄດ້ຮັບອາຫານ (ຂອງຄ້ຽວຂອງສັນ) ທີ່ເຂົານຳໄປຖວາຍບໍ່ໄດ້ບອກໃຫ້ຮູ້ລ່ວງໜ້າມາສັນ ຕ້ອງປາຖິເທສະນິຍະ ຍົກເວັ້ນພິກຂຸອາພາດ.

Ø ເສຂິຍະວັດ

ເສຂິຍະວັດ ໝາຍເຖິງ ວັດປະຕິບັດທີ່ພິກຂຸຕ້ອງສຶກສາ ຫຼື ຝຶກຝົນປະຕິບັດຕາມ ເພື່ອຄວາມເປັນຜູ້ມີຈາລະອັນງາມ ເປັນທີ່ເຫຼື້ອມໃສແກ່ຜູ້ພົບເຫັນ ທ່ານບໍ່ໄດ້ປັບອາບັດໄວ້ໂດຍກົງ ແຕ່ອາຈານໃນພາຍຫຼັງທ່ານປັບອາບັດທຸກກົດ ໃນຖານບໍ່ເອື້ອເພື້ອຕໍ່ພຣະວິໄນ ມິທັງໝົດ 4 ໝວດຄື: ໝວດສາຮູບ (ວັດປະພຶດກ່ຽວກັບເວລາເຂົ້າໄປໃນບ້ານ) ໝວດທັມມະເທສະໜາປະຕິສັງຍຸດ (ວັດປະຕິບັດກ່ຽວກັບ ການສະແດງທັມ) ໝວດໂພສະນະປະຕິສັງຍຸດ (ວັດປະຕິບັດກ່ຽວກັບການບິນທະບາດ ແລະ ສັນອາຫານ) ແລະ ໝວດປະກິນນະກະ ປວ່າດ້ວຍວັດປະຕິບັດເລັກໆ ນ້ອຍໆ ອື່ນໆທີ່ເຫຼືອ) ເຊິ່ງທັງໝົດມີ 75 ສິກຂາບົດດັ່ງນີ້:

7.  ເສຂິຍະວັດ 75

ໝວດທີ 1

ສິກຂາບົດທີ 1: ເຮົາຈະນຸ່ງຜ້າສະບົງໃຫ້ຮຽບຮ້ອຍເປັນປະລິມົນທົນ.

ສິກຂາບົດທີ 2: ເຮົາຈະຫົ່ມຈີວອນ ແລະ ສັງຄາໃຫ້ຮຽບຮ້ອຍເປັນປະລິມົນທົນ.

ສິກຂາບົດທີ 3: ເຮົາຈະປົກປິດກາຍໃຫ້ດີເວລາໄປແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 4: ເຮົາຈະປົກປິດກາຍດ້ວຍດີເວລານັ່ງຢູ່ໃນບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 5: ເຮົາຈະລະວັງມື, ຕີນໃຫ້ດີເວລາຍ່າງຢູ່ຢູ່ໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 6: ເຮົາຈະລະວັງມື, ຕີນໃຫ້ດີເວລານັ່ງຢູ່ໃນບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 7: ເຮົາຈະທອດສາຍຕາຕ່ຳລົງພຽງ 4 ສອກເວລາໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 8: ເຮົາຈະທອດສາຍຕາຕໍ່າລົງພຽງ 4 ສອກບໍ່ເຮັດສາຍຕາເໝີ່ລອຍເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 9: ເຮົາຈະບໍ່ຮື້ຜ້າ (ຂຶ້ນບາດບ່າ, ຫົວ) ເວລາຍ່າງໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 10: ເຮົາຈະບໍ່ຮື້ຜ້າ (ຂຶ້ນພາດບ່າ, ຫົວ) ເວລານັ່ງຢູ່ໃນບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 11: ເຮົາຈະບໍ່ຫົວສຽງດັງ ເວລາຍ່າງໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 12: ເຮົາຈະບໍ່ຫົວສຽງດັງ ເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 13: ເຮົາຈະບໍ່ເວົ້າສຽງດັງ ເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 14: ເຮົາຈະບໍ່ເວົ້າສຽງດັງ ເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 15: ເຮົາຈະບໍ່ຍ່າງວາງທ່າໂກ່ງກາຍເວລາຍ່າງໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 16: ເຮົາຈະບໍ່ຍ່າງວາງທ່າໂກ່ງກາຍເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 17: ເຮົາຈະບໍ່ຍ່າງແກວ່ງແຂນ (ທ່າທາງຄືກະເທີຍ) ເວລາຍ່າງໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 18: ເຮົາຈະບໍ່ແກວ່ງແຂນເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 19: ເຮົາຈະບໍ່ຍ່າງເຮັດຄໍຕົກ ເວລາຍ່າງໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 20: ເຮົາຈະບໍ່ເຮັດຄໍຕົກ ຄໍພັບ ເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 21: ເຮົາຈະບໍ່ເອົາມືແຂນຄ້ຳພື້ນເວລານັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 22: ເຮົາຈະບໍ່ເອົາຜ້າຄຸມຫົວເວລາຍ່າງໄປນັ່ງຢູ່ບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 23: ເຮົາຈະບໍ່ເອົາຜ້າຄຸມຫົວເວລາຍ່າງໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 24: ເຮົາຈະບໍ່ເອົາຜ້າຄຸມຫົວເວລານັ່ງຢູ່ໃນບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 25: ເຮົາຈະບໍ່ຍ່າງເຕັ້ນ ກະໂດດໄປໃນແຖວບ້ານ.

ສິກຂາບົດທີ 26: ເຮົາຈະບໍ່ນັ່ງຮັດເຂົ່າເວລາຢູ່ໃນບ້ານ.

ໝວດທີ 2

ໂພຊະນະປະຕິສັງຍຸດມີ 30 ສິກຂາບົດ

ສິກຂາບົດທີ 27: ເຮົາຈະຮັບບິນທະບາດໂດຍເພື່ອແຜ່ ນອບນ້ອມ ແລະ ເຄົາລົບ.

ສິກຂາບົດທີ 28: ເຮົາຈະລ້ຽງເບິ່ງແຕ່ໃນບາດເວລາຮັບບິນທະບາດ.

ສິກຂາບົດທີ 29: ເຮົາຈະບໍ່ຮັບບິນທະບາດພໍສົມຄວນພັດຕະອາຫານ.

ສິກຂາບົດທີ 30: ເຮົາຈະຮັບບິນທະບາດແຕ່ພໍສະເໝີຂອບບາດ.

ສິກຂາບົດທີ 31: ເຮົາສັນບິນທະບາດໂດຍເພື່ອແຜ ແລະ ບໍ່ສັນຫຼິ້ນ.

ສິກຂາບົດທີ 32: ເວລາສັນບິນທະບາດເຮົາຈະຫຼຽວເບິ່ງແຕ່ໃນບາດ.

ສິກຂາບົດທີ 33: ເຮົາຈະບໍ່ສັນອາຫານແຫວ່ງຂ້າງໃດຂ້າງໜຶ່ງ.

ສິກຂາບົດທີ 34: ເຮົາຈະສັນແກງພໍສົມຄວນກັບເຂົ້າສຸກ.

ສິກຂາບົດທີ 35: ເຮົາຈະບໍ່ຫຍຸມເຂົ້າ ເຂົ້າປາກ.

ສິກຂາບົດທີ 36: ເຮົາຈະບໍ່ເອົາເຂົ້າປົກແກງ ຫຼື ອາຫານເພາະຢາກໄດ້ຫຼາຍ.

ສິກຂາບົດທີ 37: ເຮົາບໍ່ເຈັບບໍ່ໄຂ້ຈະບໍ່ຂໍແກງ ຫຼື ອາຫານ ເພາະຢາກໄດ້ຫຼາຍ.

ສິກຂາບົດທີ 38: ເຮົາຈະບໍ່ເບິ່ງບົດບາດຜູ້ອື່ນເພື່ອໂຄສະນາ.

ສິກຂາບົດທີ 39: ເຮົາຈະບໍ່ເຮັດຄຳເຂົ້າໃຫ້ໃຫຍ່ເກີນໄປ.

ສິກຂາບົດທີ 40: ເຮົາຈະເອົາຄຳເຂົ້າໃຫ້ພໍດີຄຳ.

ສິກຂາບົດທີ 41: ເມື່ອຄຳເຂົ້າຍັງບໍ່ໝົດປາກເຮົາຈະບໍ່ອ້າປາກລໍຖ້າຄຳເຂົ້າ.

ສິກຂາບົດທີ 42: ເມື່ອສັນຢູ່ເຮົາຈະບໍ່ສອດນິ້ວມືເຂົ້າໄປໃນປາກ.

ສິກຂາບົດທີ 43: ເມື່ອເຂົ້າຢູ່ໃນປາກເຮົາຈະບໍ່ເວົ້າ.

ສິກຂາບົດທີ 44: ເຮົາຈະບໍ່ໂຍນ ຫຼື ເຕະຄຳເຂົ້າ ເຂົ້າປາກ.

ສິກຂາບົດທີ 45: ເຮົາຈະບໍ່ສັກັດຄຳເຂົ້າ.

ສິກຂາບົດທີ 46: ເຮົາຈະບໍ່ສັນເຮັດໃຫ້ແກ້ມປຸ້ງ.

ສິກຂາບົດທີ 47: ເຮົາຈະບໍ່ສັນສະບັດມື.

ສິກຂາບົດທີ 48: ເຮົາຈະບໍ່ສັນເລຍຮິມປາກ.

ສິກຂາບົດທີ 49: ເຮົາຈະບໍ່ສັນໃຫ້ເມັດເຂົ້າຕົກ.

ສິກຂາບົດທີ 50: ເຮົາຈະບໍ່ສັນໃຫ້ສຽງດັງຈັບໆ.

ສິກຂາບົດທີ 51: ເຮົາຈະບໍ່ສັນໃຫ້ສຽງດັງຈຸບໆ.

ສິກຂາບົດທີ 52: ເຮົາຈະບໍ່ສັນແລບລີ້ນ.

ສິກຂາບົດທີ 53: ເຮົາຈະບໍ່ສັນເລຍມື.

ສິກຂາບົດທີ 54: ເຮົາຈະບໍ່ສັນໃຫ້ຂ້ອນບາດ.

ສິກຂາບົດທີ 55: ເຮົາຈະບໍ່ຮັບໂຖນ້ຳດ້ວຍມືເປື້ອນ.

ສິກຂາບົດທີ 56: ເຮົາຈະບໍ່ເທນ້ຳລ້າງບາດທີ່ມີເມັດເຂົ້າລົງໄປໃນບໍລິເວນບ້ານ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ໝວດທີ 3

ທັມມະເທດສະໜາປະຕິສັງຍຸດມີ 16 ສິກຂາບົດ.

ສິກຂາບົດທີ 57: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນກັ້ງຄັນຫົ່ມໃນມືຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 58: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນທີ່ຖືໄມ້ຄ້ອນໃນມືຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 59: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນທີ່ຖືມີດ ຫຼື ພ້າໃນມື ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 60: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນຖືອາວຸດ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 61: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນໃສ່ເກີບໄມ້ຢູ່ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 62: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນໃສ່ເກີບຕ່າງໆ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 63: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນກຳລັງຢູ່ໃນຍານພາຫະນະ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 64: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນຢູ່ເທິງບ່ອນນອນຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 65: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນນັ່ງກອດເຂົ່າ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 66: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນເອົາແພມັດແລ້ວ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 67: ເຮົາຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນເອົາແພປົກຫົວ.

ສິກຂາບົດທີ 68: ເຮົານັ່ງຢູ່ພື້ນດິນຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນນັ່ງອາສະນະ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 68: ເຮົານັ່ງຢູ່ໃນພື້ນດິນຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນນັ່ງອາສະນະສູງ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 69: ເຮົານັ່ງເທິງອາສະນະຕໍ່າຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນນັ່ງອາສະນະສູງ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 70: ເຮົາຢືນຢູ່ຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນຢູ່ນັ່ງຢູ່ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 71: ເຮົາຍ່າງໄປທາງຫຼັງຈຳບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນຜູ້ຍ່າງໄປທາງໜ້າ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 72: ເຮົາຍ່າງອອກໄປນອກທາງຈະບໍ່ສະແດງທັມແກ່ຄົນຍ່າງໃນທາງ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ໝວດທີ 4

ປະກິນນະມີ 3 ສິກຂາບົດ.

ສິກຂາບົດທີ 73: ເຮົາຈະບໍ່ຢືນຖ່າຍໜັກ ຫຼື ຖ່າຍເບົາ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 74: ເຮົາຈະບໍ່ຖ່າຍໜັກຖ່າຍເບົາ ຫຼື ບ້ວນນ້ຳລາຍລົງໃສ່ພຶດ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

ສິກຂາບົດທີ 75: ເຮົາຈະບໍ່ຖ່າຍໜັກ ຫຼື ຖ່າຍເບົາລົງໃສ່ແມ່ນ້ຳ ຍົກເວັ້ນຄົນອາພາດ.

Ø ອະນິກອນສະມະຖະ (ຄະດີສົງ)

ຄືທັມເປັນເຄື່ອງລະງັບຄະດີຄວາມ ຫຼື ວິທີການເພື່ອດຳເນີນການລະງັບຄະດີຄວາມທີ່ເກີດຂຶ້ນ ໃຫ້ສຳເລັດລົງຢ່າງຮຽບຮ້ອຍດ້ວຍດີມີ 7 ຢ່າງຄື:

8.  ອະນິກອນສະມະຖະ 7

1. ສັມມະນຸຂານິນັບ: ຄືວິທີລະງັບ ຫຼື ຕັດສິນທີ່ພ້ອມໜ້າໂດຍແບ່ງອອກເປັນພ້ອມໜ້າໃນເລື່ອງຕ່າງໆດັ່ງນີ້:

ກ. ບຸກຄົນສົມມຸຄະຕາ ຄືລະງັບຄະດີລະງັບຄະດີໃນທີ່ພ້ອມໜ້າບຸກຄົນຄື ບຸກຄົນຜູ້ກ່ຽວຂ້ອງຄະດີຄວາມຢູ່ພ້ອມໜ້າກັນໃນຂະນະນັ້ນໂດຍຮຽກວ່າ ວິທີລະງັບຕໍ່ໜ້າບຸກຄົນ.

ຂ. ວັດຖຸສົມມຸຄະຕາ ຄືລະງັບຄະດີຄວາມຄະນະພ້ອມໜ້າຄືຍົກເລື່ອງທີ່ເກີດຂຶ້ນນັ້ນມາວິນິໄສຖືກຕາມເລື່ອງນັ້ນເອີ້ນວ່າວິທີລະງັບຕໍ່ໜ້າວັດຖຸ.

ຄ. ສັງສະສັມມຸຄະຕາ ຄືລະງັບຄະດີຄວາມທີ່ພ້ອມໜ້າຄະນະສົງຄື ມີສົງເຂົ້າຮ່ວມຈົນຄົບທຸກຄົງຕາມກິດນັ້ນໆ ເອີ້ນວ່າ ວິທີລະງັບຕໍ່ໜ້າສົງ.

ງ. ທັມສັມມຸຄະຕາ ຄືລະງັບຄືຄະດີຄວາມຕໍ່ໜ້າທັມຄື ນຳເອົາເລື່ອງຫຼັກເກນວິນິໄສວ່າຖືກຕ້ອງຕາມວິໄນ ຫຼື ບໍ່ ເອີ້ນວ່າ ວິທີລະງັບຕໍ່ໜ້າວິໄນ.

ຈ. ວິໄນສົມໝຸດຕາ ຄືລະງັບຄະດີຄວມ ທີ່ພ້ອມໜ້າວິໄນ ຫຼື ບໍ່ ເອີ້ນວ່າ ວິທີລະງັບຕໍ່ໜ້າວິໄນ.

2. ສະຕິວິໄນ ວິທີລະງັບ ວິທີລະງັບ ຫຼື ຕັດສິນຄະດີຄວາມດ້ວຍການລະງັບອະນຸວາທາທິກອນທີ່ເກີດຂຶ້ນແກ່ພຣະອໍຣະຫັນຄື ເມື່ອຜູ້ໂຈດພຣະອໍຣະຫັນດ້ວຍສິນເສື່ອມ ສົງເຫັນວ່າຈໍາເປັນພຣະອໍຣະຫັນບໍ່ຢູ່ໃນຖານະຕ້ອງອາບັດຕາມໃຈທີ່ຟ້ອງຮ້ອງໄດ້ຈຶ່ງສວດປະກາດໃຫ້ສະຖິຕິວິໄນນີ້ ໄວ້ແກ່ພຣະອໍຣະຫັນອົງນັ້ນໄດ້ຍົກຟ້ອງເສຍ ພາຍຫຼັງເມື່ອຈໍາເລີຍຖືກຜູ້ອື່ນໂຈດດ້ວຍອາບັດເຊັ່ນນັ້ນອີກ ບໍ່ຕ້ອງພິຈາລະນາຄະດີໃຫ້ຄະດີຄວາມລະງັບດ້ວຍສະຕິວິໄນນີ້ເລີຍ.

3. ອະມູນພຣະວິໄນ ວິທີລະງັບຄະດີຄວາມແກ່ພິກຂຸທີ່ເຊົາເປັນບ້າແລ້ວໄດ້ແກ່ວິທີລະງັບອານຸວາທາທິກອນທີ່ເກີດຂຶ້ນແກ່ພິກຂຸຜູ້ເປັນບ້ານ ຄືພິກຂຸຜູ້ເປັນຈໍາເລີຍທໍາການລ່ວງລະເມີດອາບັດໃນຂະນະເປັນບ້າ ຫຼື ເຖິງແມ່ນວ່າຈະໄດ້ຮັບການຍົກເວັ້ນວ່າບໍ່ເປັນອາບັດ (ອະນະບັດ) ກໍ່ແມ່ນ ເມື່ອລາວເຊົາເປັນບ້າແລ້ວມີຜູ້ມາໂຈດລາວ ດ້ວຍອາບັດທີ່ລາວໄດ້ເຮັດໃນລະຫວ່າງເປັນບ້ານັ້ນອີກຫຼາຍເທື່ອ ບໍ່ມີຈົນສິ້ນ ສິ່ງຄວນສວດທັມວາຈາປະກາດຄວາມຂໍ້ນີ້ໄວ້ ເອີ້ນວ່າໃຫ້ອະມູນວິໄນແກ່ພິກຂຸຜູ້ເຊົາເປັນບ້າແລ້ວ ຈຶ່ງຍົກຟ້ອງຄໍາຮ້ອງຂອງໂຈດພາຍກຫຼັງມີຜູ້ມາໂຈດອາບັດລາວແບບນັ້ນອີກ ກໍ່ບໍ່ຕ້ອງວິນິໄສໃຫ້ຄະດີຄວາມລະງັບໄດ້ເລີຍ.

4. ປະຖິຍາກອນນະ ວິທີລະງັບຄະດີຄວາມຕາມການຮັບສາລະພາບ ຂອງພິກຂຸຜູ້ເປັນຈໍາເລີຍຄື ໂຈດພິກຂຸດ້ວຍອາບັດເມື່ອສົງປະຊຸມວິນິໄສຄະດີສອບຖາມພິກຂຸເປັນຈໍາເລີຍນັ້ນແລ້ວ ແລະ ເປັນພິກຂຸຈໍາເລີຍນັ້ນ ກໍ່ຍອມຮັບອາບັດຕາມຄວາມຈິງ ສົງກໍ່ປັບອາບັດຕາມລາວຍອມຮັບສາລາພາບນັ້ນລວມທັງການບົງອາບັດຕາມທີ່ລາວຕ້ອງ ເອີ້ນວ່າ ປະຖິຍາກອນນະ.

5. ຕັດສະປາປິຍະສິກາ ວິທີລະງັງຄະດີຄວາມແກ່ພິກຂຸຜູ້ຊົ່ວຊ້າທີ່ບໍ່ຍອມຮັບອາບັດຄື ວິທີລະງັບ ອານຸວາທາຖິກອນທີ່ສົງຕ້ອງລົງໂທດແກ່ພິກຂຸທີ່ຕ້ອງອາທິກອນແລ້ວ ເມື່ອງສົງປະຊຸມກັນພິຈາລະນາຄະດີກັບໃຫ້ການກັບໄປກັບມາປະຕິເສດແນ່ຮັບສາລະພາບຮັບແນ່ ເວົ້າກົບເກື່ອນຜູ້ທີ່ສັກຖາມ ແລະ ເວົ້າຕົວະຕໍ່ໜ້າດັ່ງນີ້ເປົນຕົ້ນ ສົງຕ້ອງລົງໂທດຕາມຄວາມຜິດ ເຖິງວ່າລາວຈະບໍ່ຍອມຮັບກໍ່ຕາມ ຫຼື ເພີ່ມໂທດແກ່ລາວຈາກອາບັດທີ່ຕ້ອງການກໍ່ໄດ້.

6. ເຍຖຸຍຍະສິກາ ວິທີລະງັບຄະດີຄວາມດ້ວຍການຖືເອົາສຽງຂ້າງຫຼາຍໄດ້ແກ່ ວິທີລະງັບຄະດີຄວາມດ້ວຍການຖືເອົາສຽງຂ້າງຫຼາຍໄດ້ແກ່ການຕັດສິນຄະດີຄວາມທີ່ມີຄວາມບໍ່ລົງຮອບກັນຂອງສົງຜູ້ພິຈາລະນາຄະດີ ອອກເປັນ 2 ຝ່າຍ ໃຫ້ຕັດສິນດ້ວຍການຖືເອົາສຽງຂ້າງຫຼາຍເປນເກນເຊັ່ນ: ວິທີຈັບສະຫຼາກລົງຄະແນນ (ຊີ້ຂໍ້ຜິດຖືກ) ຂ້າງໃດມີພິກຂຸຜູ້ພິຈາລະນາລົງຄວາມເຫັນຫຼາຍກວ່າກໍ່ຄືວ່າຝ່າຍນັ້ນເປັນຝ່າຍຊະນະແລ້ວຖືເອົາຕາມນັ້ນໃຊ້ສໍາຫຼັບພິຈາລະນາວິວາທິກອນຢ່າງດຽວ.

7. ຕິນວັດຖາລະກະວິໄນ ວິທີລະງັບຄະດີດ້ວຍການປະນິປະນອມກັນທັງສອງຝ່າຍໄດ້ແກ່ ວິທີລະງັບອາບັດຕາທິກອນ ກ່ຽວກັບລະທຸກາອາບັດ ເຊິ່ງກ່ຽວກັບພິກຂຸຈໍານວນຫຼາຍຕ່າງຝ່າຍຕ່າງປະພິດບໍ່ເໝາະສົມດ້ວຍກັນ ແລະ ສັກທອດກັນໄປມຈົນເລື່ອງສັບສົນໄປໝົດ ເຊິ່ງເປັນສະໜວນໃຫ້ເກີດການຜິດຖຽງກັນຫຼາຍຂຶ້ນ ຖ້າຈະລະງັບດ້ວຍວິທີອື່ນຈະເຮັດໃຫ້ຄະດີລຸກລາມໃຫຍ່ຂຶ້ນ ຍາກທີ່ຈະສອບສວນໃຫ້ມີການປັບອາບັດ ແລະ ສະແດງອາບັດຕໍ່ອີກຝ່າຍໜຶ່ງໄດ້ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງໄດ້ລະງັບ ດ້ວຍການປະນິປະນອມກັນຍົກເລີກຄະດີຄວາມບໍ່ຕ້ອງສະສາງທາດຄວາມຫຼັງກັນອີກ (ຕິນວັດຖາລະກະວິໄນ ວິທີເອົາຫຍ້າປົກປິດໄວ້ ຄືໃຫ້ເລື່ອງຕ່າງໆ ແລ້ວໆກັນໄປ ລະງັບແບບບໍ່ສົມບູນ).